piruety.net

Tango sięga swoją historią do XIX-wiecznej Argentyny, gdzie powstało z habanery, milongi oraz candombe. Ma jednak także naleciałości staroafrykańskich, ale także europejskich rytmów. Początkowo tango tańczone było w podrzędnych lokalach i domach publicznych, przez klasę robotniczą zamieszkującą w sąsiedztwie portów. Później zyskało jednak dużą popularność także na całym świecie.

Można wyróżnić kilka stylów tanga, pośród tradycyjnych jest tango de salon oraz milonguero. Tango vals tańczone jest do muzyki o rytmie 3/4. Natomiast współczesność dołączyła do rodziny tang także tango nuevo (nowe tango, tańczone do muzyki zmiksowanej ze starych utworów, ale także o nowych, zupełnie odmiennych dźwiękach) oraz tango fusion (tańczone do muzyki innej niż tango).

Tango tańczy się w ramie zupełnie niepodobnej do standardowej. Ramiona są całkowicie rozluźnione. Prowadzenie odbywa się poprzez przemieszczanie środka ciężkości. Mężczyzna interpretuje muzykę przemieszczając swoje ciało do przodu, do tyłu lub do boku i stawiając krok. Kobieta na ruch partnera odpowiada swoim ruchem. Ramiona partnerów skierowane są zawsze do siebie, biodra natomiast podążają w kierunku ruchu. Ciała są więc ciągle wykręcone w lekkiej kontrze, szczególnie wyraźnej podczas tańczenia kroków w outside, czyli na zewnątrz pary.

Nie mogÅ‚em siÄ™ powstrzymać, żeby nie wstawić także tego fragmentu. Ciekawe zaczyna siÄ™ od 1:40 🙂

Podczas milongi partnerzy patrzą na siebie i tworzą swój własny świat, nie widzą co się dzieje wokół nich. Są tylko i wyłącznie dla siebie. Pewne dlatego też ustalono zasadę, że pary podczas milongi na parkiecie przemieszczają się po kole, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.